Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Έκθεση αξιολόγησης



Μέσα από αυτό το περιοδικό θα θέλαμε να ακουστούν και ορισμένες προτάσεις για την καλύτερη, λειτουργικότερη, αποτελεσματικότερη και δικαιότερη εργασία.!!
Με γνώμονα λοιπόν τα παραπάνω, θα ήθελα να θίξω το θέμα της αξιολόγησης των υπάλληλων. Κάθε χρόνο συμπληρώνεται ένα έντυπο το λεγόμενο « έκθεση αξιολόγησης», από την προϊσταμένη του τμήματος, την διευθύνουσα- διευθυντή της υπηρεσίας και από τον ίδιο τον υπάλληλο(για τον εαυτό του).
Θεωρώ ότι η αξιολόγηση αυτού του είδους δεν είναι αντικειμενική! Όσο αφορά την αξιολόγηση από τον  παρισταμένο/νη  κάθε τμήματος είναι λογική και βάσιμη. Η αξιολόγηση όμως από την διευθύνουσα- διευθυντή δεν έχει καμία βάση και αυτό διότι απλά δεν έρχεται σε καθημερινή επαφή με τον εργαζόμενο, όποτε και δεν γνωρίζει το πως εργάζεται!
Η διευθύνουσα- διευθυντής είναι δίκαιο να αξιολογήσει μόνο τον προϊστάμενο/νη του κάθε τμήματος, αφού βέβαια παρακολουθεί στενά τον τρόπο εργασίας του, το έργο που παράγει, καθώς και την αποτελεσματική συνεργασία που έχουν.
Η δε διευθύνουσα- διευθυντής θα πρέπει να κρίνεται και αυτή/τος από τους προϊσταμένους/νες των τμημάτων της υπηρεσίας του με βάση συγκεκριμένα κριτήρια.    Επίσης οι προϊστάμενοι/νες οφείλουν να αξιολογούνται και από τους υφιστάμενους τους, οι οποίοι και τους «ζουν» καθημερινά, άρα είναι και οι καλύτεροι κριτές! Η κρίση αυτή όμως θα πρέπει να γίνεται ανώνυμα για «ευνόητους» λόγους.
Για να πραγματοποιηθούν όλα αυτά θα πρέπει να δημιουργηθούν εξ΄ αρχής νέα «φύλλα αξιολόγησης». Θα αποσκοπούν σε μια δίκαιη κριτική όλων των εργαζόμενων και όχι μόνο των υφιστάμενων! Δεν πρέπει ορισμένες θέσεις να βρίσκονται στο απυρόβλητο.!!!

Του Γιάννη Βαρούχα

Ένα διδακτικό παραμυθάκι




Κάποτε ένα ποντίκι, παρατηρούσε από την τρύπα του τον αγρότη και την γυναίκα του, που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. « Τι λιχουδιά άραγε κρύβει αυτό το πακέτο;» αναρωτήθηκε. Όταν οι δυο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, διαπιστώνοντας πως πρόκειται για μια ποντικοπαγίδα! Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο:
«Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!» Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της, είπε: «Κυρ ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για εσάς. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμία επίπτωση σε εμένα! Δε με ενοχλεί καθόλου η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»
Το ποντίκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε: «Έχει μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!»
Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε: «Λυπάμαι πολύ κυρ Ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο, από το να προσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ!»
Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τον κώδωνα  του κίνδυνου: 
«Έχει μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!»
Και το βόδι απάντησε: « κοιτάξτε, κύριε Ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχετε, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι ένα τσιμπιματάκι στο δέρμα μου!». Έτσι ο ποντικός έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι περίλυπος και απογοητευμένος, γιατί θα έπρεπε μόνος του να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας! Την επόμενη νύχτα ένας παράξενος θόρυβος , κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη. Μέσα στη νύχτα όμως δεν πρόσεξε πως στην παγίδα πιάστηκε ένα φίδι από την ουρά του…
Φοβισμένο το φίδι, δάγκωσε την γυναίκα.
Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Όταν επέστρεψαν στο σπίτι η γυναίκα εξακολουθούσε να έχει πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός συμβούλεψε τον άντρα της, να της κάνει ζεστές σούπες.
Έτσι ο αγρότης έσφαξε την κότα για να κάνει μια καλή κοτόσουπα!
Η γυναίκα όμως πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες έρχονταν στη φάρμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με την σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας, για ένα οκτάωρο.
Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι.
Τελικά όμως, η γυναίκα δεν την γλίτωσε! Πέθανε ! Στην κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι.
Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο, ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το βόδι.
Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαινε έλα από την τρύπα του, με μεγάλη θλίψη…
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ:
Χάσαμε την ανθρωπιά μας και ενισχύσαμε τον ατομικισμό μας!
Όταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο!
Είμαστε όλοι συνεπιβάτες σε αυτό το πλοίο που λέγεται «ζωή»!
Ο καθένας μας αποτελεί έναν κρίκο της αλυσίδας!
Είμαστε σαν τις ίνες ενός υφάσματος! Αν ένα μέρος του υφάσματος χαλάσει, το ύφασμα είναι άχρηστο… 

Του Σταύρου Τσιαγγίρη  (πηγή: ΑΝΤΙΔΡΩ, ενημερωτικό έντυπο)

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Οι Δέκα στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ.




ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΜΑΤΑ. Πολύ παλιά συνταγή που χρησιμοποιήθηκε ευρέως για την χειραγώγηση της οργής των πολιτών κατά την αρχαιότητα. Στο παρόν που ζούμε σε πιο <<πολιτισμένες>> κοινωνίες τα διάφορα εξουσιαστικά κέντρα ή αγορές (όπως πολύ χαριτωμένα τις ονομάζουν) χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ για τη χειραγώγηση των πολιτών. Εφαρμόζουν κάποιες στρατηγικές για να το πετύχουν.
Διαβάζοντας τις 10 στρατηγικές χειραγώγησης, όλο και περισσότερο αντιλαμβανόμαστε ότι αυτές οι πρακτικές μας είναι γνωστές, μας θυμίζουν γεγονότα και καταστάσεις που βιώσαμε και εμβαθύνοντας σε αυτές καταλήγουμε ότι όχι απλώς έχει δίκιο, αλλά ακριβώς έτσι είναι τα πράγματα, είμαστε υποχείριο τακτικών και σχεδιασμών, καθοδήγησης και ελέγχου της γνώσης μας, της γνώμης μας, της συμπεριφοράς μας.

1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές εξουσίες αλλαγές, μέσω της τεχνικής της δημιουργίας συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί.Η βια στα γήπεδα, η αυξανόμενη βια στην κοινωνία, το κυνήγι των ιερόδουλων με AIDS κλπ αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη από τα ουσιαστικά προβλήματα.

2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ

Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα- αντίδραση - λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών. Αυτό μπορούμε πολύ εύκολα να το καταλάβουμε γιατί το ζούμε έντονα τα 2 τελευταία χρόνια.

3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): Ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.

4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς την στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ' ότι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.Η ανακοίνωση των επερχόμενων μέτρων ύψους 11,5 δις. € δίνει το χρόνο στο λαό να συνηθίσει στην ιδέα πολύ καιρό πριν εφαρμοστούν.

5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η πλειοψηφία των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος. Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού».

6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.

7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί».

8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Πείθοντας το κοινό μέσω παραπληροφόρησης ότι είναι πολύ δύσκολες οι συνθήκες να αρκείται σε λίγα.

9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ

Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους. Έτσι, τα άτομα, αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης. Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση. << Μαζί τα φάγαμε>> μας είπε ο Πάγκαλος. Ήταν μια πολύ μελετημένη φράση. Απόδειξη ότι δημιούργησε σε άλλους ένοχες και σε άλλους διαφωνίες.

10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ' ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ

Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες εξουσίες. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ' ότι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους. Μέσω των ΜΜΕ ( Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης)και ειδικότερα της τηλεόρασης οι εξουσίες διαμορφώνουν την κοινή γνώμη που εξυπηρετεί τους σκοπούς τους και έχουν μετατρέψει τους ανθρώπους σε μαριονέτες.



Παπακώστας Χρήστος

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Για την Ελευθερία


                                                



Κατόπιν πολλών ετών αναζήτησης, σκέψεων και συνδιαλλαγών με τον εαυτό μου κατέληξα πως: Ελευθερία είναι οι επιλογές μας! Κατέληξα επίσης πως οι επιλογές μας επηρεάζονται από τις δυνατότητες που μας δίνονται. Όταν η ίδια η πατρίδα μου, το ίδιο μου το κράτος, το ίδιο μου το περιβάλλον στο οποίο εγώ ως πολίτης, ως άνθρωπος, ως γυναίκα, ως εργαζομένη, ως μάνα, ζω, δεν μου επιτρέπει να εκφραστώ, να δημιουργήσω , να προοδεύσω, να επικοινωνήσω, δεν ζω, απλώς επιβιώνω, ας πούμε με αξιοπρέπεια ως τώρα! Μέσα σε ένα περιβάλλον τρομοκρατίας, πανικού και ανελευθερίας για πια Ελευθερία μπορούμε να μιλάμε; Ως πολίτες αυτής της χώρας είμαστε δέσμιοι των καταστάσεων και των συνθηκών που σκέφτηκαν, αποφάσισαν και έπραξαν κάποιοι «αξιοπρεπείς» γραβατωμένοι «κύριοι», που ο ορίζοντας στο όραμα που είχαν για αυτή την χώρα, ξεκινούσε και τελείωνε στο προσωπικό και συντεχνιακό τους συμφέρον. Είχατε την επιλογή, κάποιοι, ( διαχωρίζω την θέση μου, γιατί ποτέ δεν ήταν επιλογή μου) να τους δίνετε το πράσινο και γαλάζιο φως να συνεχίζουν, το κάνατε, «ανθρώπινα» είναι τα λάθη. Αυτά αφορούν το παρελθόν και το παρόν. Οφείλουμε όμως να σεβαστούμε το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Οφείλουμε να σεβαστούμε το μυαλό μας και την ψυχή μας( εμείς της Ψυχιατρικής και όχι μόνο), να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια μας. Γιατί αν δεν το κάνουμε εμείς δεν θα το κάνει  κανείς άλλος για εμάς! Ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε. Ήρθε η ώρα να αγωνιστούμε για την Ιερή και Πολύτιμη Ελευθερία, βλέπε Ιστορία. Η Ελευθερία δεν κερδίζεται από τον καναπέ με απραξία, απάθεια και ηττοπάθεια. «Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία». Ας κάνουμε την επανάσταση μας, γιατί τότε και μόνο τότε θα μπορούμε να κοιτάμε στα μάτια τα παιδιά μας και να μην ντρεπόμαστε.
Και θυμηθείτε η δύναμη είναι με το μέρος των πολλών όσο και αν θέλουν να μας πείσουν για το αντίθετο!!!    

                                                              Της Ελένης Καζάντζα

Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Ακούω φωνές!





Σας παρακαλώ γιατρέ μου βοηθήστε με! Δεν αντέχω άλλο, δεν θέλω ν’ ακούω άλλες φωνές! Νομίζω πως θα τρελαθώ! Φωνές στην δουλειά, φωνές στο σπίτι, φωνές στο δρόμο, στην τηλεόραση φωνές φωνές … παντού!

· Νοσοκόμα τσιγάρα, νοσοκόμα καφέ, νοσοκόμα κρυώνω, νοσοκόμα πεινάω, νοσοκόμα πότε θα πληρωθούμε, νοσοκόμα πάλι φακές θα φάμε;

· Μαμά το γάλα τελείωσε, μαμά ξέχασες να πάρεις σαμπουάν, μαμά θέλω κι άλλη βοήθεια στα μαθηματικά, μαμά πρέπει να μου δώσεις λεφτά για την εκδρομή, μαμά τα παπούτσια μου σκίστηκαν, μαμά η κυρία από το φροντιστήριο είπε πως της χρωστάμε 4 μήνες, τι θα γίνει;

· Κυρία Χαρά τι θα γίνει με τα ενοίκια δεν μπορώ να περιμένω άλλο, δυστυχώς πρέπει να φύγετε, Χαρούλα τι θα γίνει με τα κοινόχρηστα; Έλα Χαρούλα μου πότε θα πας να μας γράψεις φάρμακα, έκλεισες ραντεβού με το γιατρό, τα πόδια μου πονάνε παιδάκι μου!

· Δημόσιος υπάλληλος είσαι ρε Χαρά, τι θα πει δεν βγαίνεις, τόσα παίρνεις… εσείς φταίτε για τα χάλια μας.

· Πρέπει να ψηφίσετε μια κυβέρνηση ισχυρή. Εμάς που θα σώσουμε την Ελλάδα, εμάς που την καταστρέψαμε σε μια νύχτα χωρίς να σας ρωτήσουμε, εμάς εμάς που τώρα θα κάνουμε θαύματα εμάς… Χρωστάς Χαρούλα χρωστάς … πρέπει να ψηφίσεις για να σωθείς!

Γιατί; Γιατί; Γιατί γιατρέ μου τι άλλαξε και ήρθαν τα πάνω κάτω; Εγώ δεν άλλαξα τίποτα, μα τίποτα σας λέω αλήθεια γιατρέ μου!

Δεν έκλεψα. Δεν ψώνισα με κάρτες. Δεν πήρα δάνειο να πάω διακοπές. Δεν αγόρασα ακριβό αυτοκίνητο. Δεν έκανα Πάσχα στις Μπαχάμες. Δεν έχω ούτε σπίτι. Δεν, δεν, δεν… Ένα μισθό τον 1000 ευρώ είχα για να ζω κάπως αξιοπρεπώς και ήταν μεγάλος. Είπαν αυτοί που παίρνουν 12000 ευρώ και αποφάσισαν να μου τον κάνουν 500, 400 ή 300….και εγώ τρελαίνομαι γιατρέ και οι φωνές πληθαίνουν βοηθήστε με, σας παρακαλώ. Δεν θέλω να ακούω άλλες φωνές! Δώστε μου κάτι δυνατό, κάτι που να με κάνει να μην ακούω τίποτα, τίποτα….

- Δεν άκουσα καλά; Τι είπατε;

- Κυρία Χαρά ξεχάσατε, κάτι μου χρωστάτε!

- Ε! ΟΧΙ γιατρέ δεν χρωστάω σε κανέναν, σε κανέναν με ακούτε;!

Δεν θα με κάνετε να βάλω κάτω το κεφάλι. Ούτε το ΔΝΤ, ούτε Μέρκελ, ούτε τα λαμόγια που μας κυβερνούν, ούτε εσύ γιατρέ μου, κράτα τα φάρμακα σου. Θα βρω τη δύναμη να παλέψω, θα φωνάξω, θα ορθώσω το ανάστημα μου, θα πολεμήσω για το αύριο!

Για ένα καλύτερο αύριο. Γιατί στον μόνο που χρωστάω, που χρωστάμε είναι τα παιδιά μου, τα παιδιά όλων μας. Και πρέπει να τους δώσουμε ένα αύριο χωρίς φωνές. Μόνη μου δεν μπορώ, αλλά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ! Είμαι η Χαρά και δεν θέλω μόνο το όνομα μου να μου τη θυμίζει!



                                                                       Της Σούλας Κουτρουμπή


Παρασκευή 4 Μαΐου 2012

Τα συμφέροντα



Τα τελευταία χρόνια αυτή η λέξη έχει κατακυριεύσει την Ελληνική κοινωνία. Όποια ομάδα της κοινωνίας αντιδράσει, διαδηλώσει, απεργήσει, είναι τα συμφέροντα που την σπρώχνουν. Οι πολιτικοί μας την έχουν στο στόμα για να επιβάλουν τις απόψεις τους, για να θάψουν οποιαδήποτε αίτημα κάποιας κοινωνικής ομάδας, οποιαδήποτε σκέψη. Πρωταθλητής ποιος άλλος; Ο υπουργός μας ο εκλαμπρότατος ευγενής της Κεφαλονιάς. Χωρίς κανένα δισταγμό με μια εμφάνιση δευτερολέπτων ( η εμφάνιση δευτερολέπτων είναι αποτελεσματικότατη. Ερευνητές έχουν παρατηρήσει ότι στο κινηματογράφο, πριν φτάσει η ταινία στο διάλειμμα, η διαφήμιση για δευτερόλεπτα ενός ποτού, οδηγεί τους θεατές στο μπαρ για να το καταναλώσουν) στην τηλεόραση, πετάει την μαγική λέξη «συμφέροντα» και ισοπεδώνει οποιαδήποτε αντίδραση δίκαια ή άδικη. Προσχηματικοί διάλογοι με ειλημμένες αποφάσεις και τελικώς με στυλ Λουδοβίκου l’ ete ce moi (το κράτος είμαι εγώ) υλοποιεί ότι ήδη είχε σκεφτεί. Οι ειδικευόμενοι δεν συνταγογραφούν, μετά από λίγο συνταγογραφούν, μετά αναιρείται και δεν συνταγογραφουύν. Γράφουν εξετάσεις ηλεκτρονικά; Ναι, όχι και πάλι ναι , και πάλι όχι. Όποιος γράφει από εναλλακτικό συνταγολόγιο , όταν δεν λειτουργεί το ηλεκτρονικό σύστημα συνταγογράφησης ( που άλλωστε σε πολλές δομές δεν υπάρχει) θα τιμωρείται με πρόστιμο 1 ευρώ τη συνταγή. Μετά λίγες ημέρες αναιρείται η απόφαση. Δεν πειράζει όμως όλο αυτό το χάος που έχει δημιουργήσει στο Υπουργείο Υγείας, διορθώνεται απλά με μια λέξη «συμφέροντα».

Τον πολεμούν οι φαρμακοποιοί για «συμφέροντα», όσοι γιατροί εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους για τα Ασιατικά γενόσημα εκφράζουν «συμφέροντα», αν οι γιατροί κάνουν απεργία, στάση εργασίας, γιατί είναι απλήρωτοι ίσως φταίνε πάλι τα «συμφέροντα», αν οι εργαζόμενοι αντιδράσουν για τις δυσλειτουργικές συγχωνεύσεις νοσοκομείων πάλι από πίσω υπάρχουν «συμφέροντα». Έτσι με αυτή την μαγική λέξη κοιμίζει μερίδιο του Ελληνικού λαού ως αρχάγγελος της κάθαρσης.

«Συμφέροντα» επίσης σκόπευαν να δολοφονήσουν το παχουλό παιδί με το play- station, που επί 5 χρόνια, άφηνε την Ελλάδα να βουλιάζει. Θίχτηκαν οι Αμερικανοί γιατί θα έκανε συμφωνίες με τον Πούτιν για τον αγωγό bourgas – Αλεξανδρούπολη. Ανάλογο αγωγό ίδρυσε ο Πούτιν με την Μέρκελ. Τελικώς τόσο επικίνδυνος ήταν ώστε έφτασαν τα «συμφέροντα» να σχεδιάζουν να τον δολοφονήσουν; Καλά, «συμφέροντα» δεν τον έφεραν στην εξουσία, όπως κάθε πρωθυπουργό μικρής χώρας; Τότε τα «συμφέροντα» είναι καλά;

«Συμφέροντα» επίσης έριξαν το παιδί με το ποδήλατο. Κατηγόρησε ο ίδιος τον δημοσιογραφικό οργανισμό Λαμπράκη. Όταν όμως αναρριχήθηκε στην εξουσία χάρις σε αυτόν τον οργανισμό, τότε ήταν καλά. Τότε δεν τον βοήθησαν «συμφέροντα» αυτόν, που αν δεν είχε το επώνυμο Παπανδρέου δεν θα έκανε ούτε για κλητήρας.

Τέλος τα ΜΜΕ που είναι πράγματι αιχμάλωτα συμφερόντων, τελευταία μας κατακλύζουν με την διαφθορά των δημοσίων υπαλλήλων που ΚΑΛΩΣ επί τέλους παίρνουν την οδό της τιμωρίας, αλλά είναι προφανές ότι αυτή η προβολή είναι ένας αντιπερισπασμός, για να ξεχάσει ο κόσμος την διαφθορά των πολιτικών που κυβέρνησαν, που άρχισε από την μεταπολίτευση και μετά, να κατακυριεύει τους κύκλους τους. Είδατε εσείς κανένα πολιτικό να τιμωρείται; Με παραγραφή και με νομικά τερτίπια όλοι βγαίνουν καθαροί και άσπιλοι. Ποια «συμφέροντα» προστατεύουν τους πολιτικούς, ποια συμφέροντα θέλουν να επανακινήσουν και να ξανακυβερνήσουν οι «επιτυχημένοι» που μας έσπρωξαν στην απαξίωση και την οικονομική ένδεια, δυσπραξία και φτώχια!!!



                                        Του Μάριου Τυροβολά

Η 1η ΜΑΗ δεν είναι αργία ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ!!!


        
Την πρώτη  Μαΐου γιορτάζεται η μέρα των εργατών. Τον Μάη του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Εορτάζεται επίσης και σαν μέρα των λουλουδιών και της Άνοιξης. Η μέρα έχει θεσπιστεί ως αργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.
Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη.
Εκείνη τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket. Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν. Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε κοντά στους αστυνομικούς οι οποίοι άρχισαν πυροβολούν και να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση. Είναι ακόμα άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων αφού πολλοί τραυματισμένοι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες, επίσημα μόνο οκτώ νεκροί αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές έχουν επαληθευτεί.
Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, 2000 διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που λήγει με 10 συλλήψεις. Το 1936 έχουμε τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Σε μια συγκέντρωση στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 7-8 εργάτες. Σ' αυτό το σημείο έχει στηθεί το μνημείο του καπνεργάτη. Με πυροβολισμούς προσπάθησαν να διαλύσουν και τις άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά είχαμε τουλάχιστον 12 νεκρούς και 300 τραυματίες.!!!                                                                                  Και ρωτώ αγαπητοί συνάδελφοι όλα αυτά που είχαν κερδίσει με αίμα οι εργαζόμενοι όλων αυτών των χρόνων, για αυτούς και για εμάς,  εμείς τα αφήνουμε να φύγουν μέσα από τα χέρια μας…μέσα σε λίγους μήνες ;;;Ας δώσουμε μια βροντερή απάντηση με την ψήφο μας σε αυτές τις εκλογές!   
                                                             Συντακτική Ομάδα 

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΣΥΝΤΟΜΑ ΛΥΣΗ



Όλοι όσοι εργαζόμαστε στο χώρο του ΨΝΤ σε καθημερινή βάση αντιμετωπίζουμε προβλήματα και δυσκολίες. Τα περισσότερα από αυτά έχουν χρονίσει, μας κάνουν τη ζωή δύσκολη και το χειρότερο είναι πως πέρα από την καθημερινή αναφορά σε αυτά δεν έγινε ποτέ καμία σοβαρή προσπάθεια για να επιλυθούν. Χρειάζεται συλλογική προσπάθεια και πίεση προς τη Διοίκηση για να πετύχουμε λύσεις και το κυριότερο να σταματήσουμε οι διαφορετικές ειδικότητες και κλάδοι να βλέπουμε τους άλλους ως αντιπάλους. Εργαζόμαστε στον ίδιο χώρο και οι συνθήκες πρέπει να βελτιωθούν για όλους.

Το σοβαρότερο όλων είναι η επικείμενη κατάργηση του ΨΝΤ ως οργανισμού δημοσίου δικαίου και η ενσωμάτωση του ως ψυχιατρικού τομέα στο Παναρκαδικο Νοσοκομείο. Βραχυπρόθεσμα δεν δημιουργείται κανένα πρόβλημα για το προσωπικό διότι τα πάντα θα μείνουν ως έχουν. Κανένας όμως δεν είναι σε θέση να μας πει τι θα γίνει όταν ολοκληρωθεί στο Παναρκαδικο η νέα πτέρυγα. Το προσωπικό τότε τι θα απογίνει; Το ερώτημα αυτό προέκυψε έπειτα από τις περυσινές δηλώσεις του κου Λαουδια στη Σπάρτη για μετακινήσεις του προσωπικού του ΨΝΤ μέσω ΑΣΕΠ σε άλλα νοσοκομεία. Το σωματείο εργαζομένων είχε συνάντηση μαζί του πριν λίγο καιρό με θέμα το συγκεκριμένο ερώτημα και ζήτησε διευκρινήσεις για το τι προβλέπει ο οδικός χάρτης του κλεισίματος του ΨΝΤ για το προσωπικό. Του ζητήσαμε επίσης συνάντηση με όλο το προσωπικό για να ακούσουν όλοι τις διευκρινήσεις. Μας υποσχέθηκε ότι θα το κάνει σύντομα αλλά ακόμα τον περιμένουμε να βρει χρόνο για τη συνάντηση. Ίσως να μην θέλει προεκλογικά να στενοχωρηθούμε. Φταίμε όμως και εμείς που δεν τον πιέσαμε.

Ένα δεύτερο μεγάλο πρόβλημα έχει σχέση με τις εισαγωγές των ασθενών και την εξέταση των εξωτερικών ασθενών στις κλινικές τις απογευματινές και βραδινές ώρες που τα Εξωτερικά Ιατρεία λόγω ανεπαρκούς στελέχωσης είναι κλειστά. Δημιουργούνται επεισόδια από επισκέπτες που έρχονται για συνταγογράφηση, από χρήστες που ζητούν φάρμακα, διαταράσσουν την ησυχία των κλινικών και βάζουν σε κίνδυνο το προσωπικό. Μια παλιά καλή πρόταση του Σωματείου είναι να επανδρωθεί το τμήμα των Ε.Ι και να λειτουργεί σε 24ωρη βάση. Με αυτόν τον τρόπο θα επιλυθούν ταυτόχρονα πολλά προβλήματα. Στις κλινικές θα ανεβαίνουν μόνο όσοι είναι για εισαγωγή και το προσωπικό θα απαλλαγεί από πρόσθετη γραφειοκρατία, θα εξαλειφθούν οι φασαρίες από επισκέπτες που πολλές φορές αναστατώνουν τους ασθενείς. Τα πολύτιμα αντικείμενα των ασθενών και τα χρήματα θα κρατιούνται στα ΕΙ σε χρηματοκιβώτιο και έτσι θα απαλλαγούν οι εφημερεύοντες νοσηλευτές από τη ευθύνη των χρημάτων και αντικειμένων των ασθενών που ειδικά τα Σαββατοκύριακα τα μεταφέρουν μαζί τους και τα παραδίδουν από βάρδια σε βάρδια. Ευκαιρία είναι να χρησιμοποιηθεί το προσωπικό που απασχολούσε το νοσοκομείο σε αλλότρια καθήκοντα και που ζητά να επιστρέψει στη θέση του. Και οι κλινικές έχουν ανάγκη την παρουσία τους και οι ξενώνες έχουν έλλειψη προσωπικού. Και οι ίδιοι έχουν ανάγκη να πάρουν το ανθυγιεινό επίδομα τώρα που τα χρήματα όλων μειώθηκαν.

Υπάρχει μια μεγάλη καθυστέρηση στην καταβολή των προσθέτων αμοιβών για το προσωπικό του ΨΝΤ. Την Μ. Πέμπτη στο Παναρκαδικό καταβλήθηκαν ώρες 2 μηνών. Στο Δαφνί δόθηκαν οι ώρες του 2011. Δεν έγινε το ίδιο για το προσωπικό του ΨΝΤ. Μόνο αοριστολογίες που αγγίζουν τα όρια του ψέματος ακούμε. Να τονίσω πως στο νοσηλευτικό προσωπικό του ΨΝΤ πως οι πρόσθετες αμοιβές αφορούν δεδουλευμένες ημέρες εργασίας και στο οποίο οφείλονται ακόμα αναρίθμητα οφειλόμενα ρεπό που ποτέ δεν πληρώθηκαν ως μισθός. Είναι λοιπόν διπλή η απώλεια των δεδουλευμένων. Ζητάμε την άμεση καταβολή των υπερωριών μας καθώς και των οφειλόμενων ρεπό (χωρίς να δημιουργηθεί πρόβλημα στην ασφάλεια του προσωπικού και των ασθενών).

Επειδή διαιωνίζεται το πρόβλημα της μεταφοράς υλικών προς τις κλινικές από το νοσηλευτικό προσωπικό θα πρέπει να βρεθεί σύντομα μια λύση. Μια καλή πρόταση έγινε από την κα Τσιρίκα. Η προϊσταμένη του γραφείου επιστασίας θα πρέπει να ορίσει 2 ημέρες την εβδομάδα που οι εργάτες θα είναι διαθέσιμοι για τη μεταφορά των υλικών ώστε οι Προϊστάμενες των κλινικών να κάνουν τον προγραμματισμό τους.

Ένα ακόμα καυτό ζήτημα έχει σχέση με το φαγητό των ασθενών. Το βραδινό φαγητό μαγειρεύεται το πρωί κα διανέμεται το βράδυ. Πολλά φαγητά δεν μπορούν να διατηρηθούν τόσες ώρες και έτσι παρουσιάζουν άθλια εικόνα καθώς επίσης είναι δυνατόν να αλλοιώνονται. Δεν είναι τυχαίο που παρουσιάζονται σε πολλούς ασθενείς διάρροιες ειδικά τους ζεστούς μήνες. Θα πρέπει να εξεταστεί η απογευματινή λειτουργία των μαγειρείων ή να βρεθεί κάποια άλλη λύση οπωσδήποτε.

Σημαντική επίσης είναι η καθημερινή έλλειψη κλινοσκεπασμάτων και ρουχισμού στις κλινικές λόγω της μείωσης του προσωπικού στα πλυντήρια. Δυσχεραίνει την δουλειά του προσωπικού και δημιουργεί προβλήματα υγιεινής στις κλινικές. Οι περισσότεροι ασθενείς έρχονται σε άθλια κατάσταση και πρέπει το προσωπικό να έχει τα μέσα για να διατηρήσει τους ασθενείς και την κλινική σε καλή κατάσταση. Πρέπει και εδώ να βρεθεί άμεση λύση.

Παπακώστας Χρήστος