
Με
γνώμονα λοιπόν τα παραπάνω, θα ήθελα να θίξω το θέμα της αξιολόγησης των
υπάλληλων. Κάθε χρόνο συμπληρώνεται ένα έντυπο το λεγόμενο « έκθεση
αξιολόγησης», από την προϊσταμένη του τμήματος, την διευθύνουσα- διευθυντή της
υπηρεσίας και από τον ίδιο τον υπάλληλο(για τον εαυτό του).
Θεωρώ
ότι η αξιολόγηση αυτού του είδους δεν είναι αντικειμενική! Όσο αφορά την
αξιολόγηση από τον παρισταμένο/νη κάθε τμήματος είναι λογική και βάσιμη. Η αξιολόγηση
όμως από την διευθύνουσα- διευθυντή δεν έχει καμία βάση και αυτό διότι απλά δεν
έρχεται σε καθημερινή επαφή με τον εργαζόμενο, όποτε και δεν γνωρίζει το πως
εργάζεται!
Η
διευθύνουσα- διευθυντής είναι δίκαιο να αξιολογήσει μόνο τον προϊστάμενο/νη του
κάθε τμήματος, αφού βέβαια παρακολουθεί στενά τον τρόπο εργασίας του, το έργο
που παράγει, καθώς και την αποτελεσματική συνεργασία που έχουν.
Η
δε διευθύνουσα- διευθυντής θα πρέπει να κρίνεται και αυτή/τος από τους
προϊσταμένους/νες των τμημάτων της υπηρεσίας του με βάση συγκεκριμένα
κριτήρια. Επίσης οι προϊστάμενοι/νες οφείλουν να αξιολογούνται και από
τους υφιστάμενους τους, οι οποίοι και τους «ζουν» καθημερινά, άρα είναι και οι
καλύτεροι κριτές! Η κρίση αυτή όμως θα πρέπει να γίνεται ανώνυμα για
«ευνόητους» λόγους.
Για
να πραγματοποιηθούν όλα αυτά θα πρέπει να δημιουργηθούν εξ΄ αρχής νέα «φύλλα
αξιολόγησης». Θα αποσκοπούν σε μια δίκαιη κριτική όλων των εργαζόμενων και όχι
μόνο των υφιστάμενων! Δεν πρέπει ορισμένες θέσεις να βρίσκονται στο
απυρόβλητο.!!!
Του Γιάννη Βαρούχα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου