Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ


Πριν λίγες μέρες συνέβη σε τμήμα εισαγωγών του Ψυχιατρείου ένα τραγικό γεγονός. Απανθρακώθηκε ασθενής ενώ ήταν περιορισμένος στο κρεβάτι του. Για το ίδιο το γεγονός και τις αιτίες δεν μπορούμε προς το παρόν να πούμε τίποτα διότι η διερεύνηση του συμβάντος από τις αρμόδιες υπηρεσίες είναι σε εξέλιξη.Έχω όμως την ανάγκη να γράψω μερικά πράγματα γιατί τις τελευταίες μέρες διάφοροι "ειδικοί" βγαίνουν στα ΜΜΕ και λένε διάφορες αρλούμπες με σκοπό να προβάλουν  τον εαυτό τους και το εγώ τους. Οι θέσεις τους άσχετες από την πραγματικότητα. Είναι όλοι τους υποκριτές είτε είναι πανεπιστημιακοί καθηγητές Ψυχιατρικής είτε είναι δημοσιογράφοι παπαγαλάκια του συστήματος. Είναι "δήθεν" περισσότερο άνθρωποι από εμάς που δουλεύουμε στο χώρο της ψυχικής υγείας. Φωνασκούν και διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους ως νέοι Φαρισαίοι για τις καθηλώσεις των ανήσυχων ασθενών, μας είπαν ότι οι αναγκαστικές νοσηλείες στο εξωτερικό αποτελούν το 22% των εισαγωγών στα ψυχιατρεία ενώ στην Ελλάδα το 60%. Δεν μας λένε όμως τι έκαναν οι ίδιοι για να σταματήσουν αυτά τα φαινόμενα.Δεν είπαν ότι στο εξωτερικό υπάρχουν Ψυχιατρεία ενώ στην Ελλάδα  τα διαλύουν. Ότι στην Ευρώπη τα  ψυχιατρεία  υπερχρηματοδοτούνται ενώ το Ψυχιατρείο της Τρίπολης λειτουργεί με ανύπαρκτα χρήματα διότι  δεν έχει προϋπολογισμό από πέρυσι. Ότι  από πέρυσι είχαν προκύψει σοβαρά προβλήματα στην θέρμανση των ασθενών, στη σίτιση τους και διάφορα άλλα προβλήματα που είχαν έλθει στο φως της δημοσιότητας αλλά ποτέ δεν μπόρεσαν να επιλυθούν διότι είχε "κλείσει" . Όλοι οι εργαζόμενοι του Ψυχιατρείου τον τελευταίο χρόνο είχαμε γίνει μάρτυρες της διάλυσης του , για να προχωρήσει η συνένωση των 2 νοσοκομείων σύμφωνα με το νομοσχέδιο του κου Λοβέρδου. Αυτό προείχε, αυτό εφαρμοζόταν και τίποτα άλλο δεν είχε σημασία. Κανένας δεν αναρωτήθηκε πως βρέθηκε να γίνονται εισαγωγές σε ένα κλειστό σύμφωνα με τις δηλώσεις του τότε Υπουργού υγείας ψυχιατρείο. Για να σας θυμίσω  σύμφωνα με τις τότε δηλώσεις είχαν παραμείνει μόνο 12-13 χρόνιοι ασθενείς και αφού έφευγαν και αυτοί τότε θα έκλεινε οριστικά. Πως γίνεται όμως σήμερα να υπάρχουν 2 τμήματα κλειστά εισαγωγών, 2 ανοικτά ενδιάμεσης νοσηλείας και ένα τμήμα χρόνιων ασθενών; Πως γίνεται τη χρονιά των δηλώσεων το Ψυχιατρείο να δέχθηκε 800 εισαγωγές ενώ πέρυσι 701; Συνολικά  1500 εισαγωγές σε ένα ψυχιατρείο που είχε κλείσει.
Εδώ τίθεται το ερώτημα. Ποιος κορόιδευε ποιον;
Επίσης στην Ευρώπη τα ψυχιατρεία λειτουργούν διαφορετικά. Στα τμήματα εισαγωγών, ασφάλεια παραλαμβάνει τους ανήσυχους ασθενείς, τους περιορίζει σε δωμάτια που διαθέτουν κρεβάτια με ενσωματωμένους ιμάντες, διαθέτουν μόνιτορ παρακολούθησης, πυρανίχνευση, αυτόματη πυρόσβεση που εκκινείται από πυρανιχνευτές κλπ.Μπαίνει σε ενέσιμη νοσηλεία και μόνο αφού κοπάσει η διέγερσή του παραδίδεται στην κλινική στο Ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Αν παρουσιάσει διέγερση και πάλι καλείται εκ νέου η ασφάλεια για τα περαιτέρω. Σε καμία περίπτωση δεν εμπλέκεται το νοσηλευτικό προσωπικό σε καθηλώσεις και πράξεις γενικότερα βίαιες προς τον ασθενή για να μη χαλάσει η θεραπευτική σχέση μαζί του.Ας μας πουν οι ειδικοί τι από όλα αυτά υπάρχει στα Ελληνικά ψυχιατρεία; Εδώ το νοσηλευτικό προσωπικό πρέπει να κάνει τα πάντα και μάλιστα χωρίς καμιά βοήθεια από κανέναν. Είναι τουλάχιστον αστείο να μιλήσουμε για θαλάμους ειδικούς, για προστατευμένα δωμάτια, ασφάλεια, για πυρασφάλειες . παρακολούθηση του ασθενούς με μόνιτορ κλπ όταν το μόνο ψηφιακό που διαθέτει είναι το θερμόμετρο. Οι κλινικές που διαθέτει το ψυχιατρείο είναι ο καλός ο μύλος που όλα τα αλέθει. Συστεγάζονται στο ίδιο τμήμα όλων των κατηγοριών τα περιστατικά. Ψυχικά ασθενείς που ήδη έχουν κριθεί επικίνδυνοι, Χρήστες ουσιών (αλκοόλ και τοξικομανείς) γέροι με αννοια, και παιδιά με νοητική καθυστέρηση.Και μόνο η επαφή ετερόκλιτων περιστατικών φτάνει για να δημιουργούνται πολλές προστριβές μεταξύ των ασθενών και να απασχολεί το νοσηλευτικό προσωπικό σε ρόλο νηπιαγωγού και χωροφύλακα. Επίσης το προσωπικό πρέπει να φροντίζει να κάνει χρέη ασφάλειας για τους ανήσυχους ασθενείς, να επιμεληθεί για τη σίτιση των ασθενών, την σωματική τους καθαριότητα, τα ενδύματα και τα κλινοσκεπάσματα, την χορήγηση της φαρμακευτικής του αγωγής κλπ και το κυριότερο να προσπαθεί να προλάβει επικίνδυνες ενέργειες των ασθενών. Αυτό που ζητούσε  το νοσοκομείο από το μειωμένο (τεχνητά) προσωπικό της κάθε βάρδιας να κάνει τα πάντα. Πρέπει ο καθένας μας να είναι ένας μικρός θεός που να είναι πανταχού παρόν.Και μέσα στην κλινική με τους ασθενείς αλλά και στα γραφεία έπρεπε να παρέχει γραμματειακή υποστήριξη στους Ιατρούς, να κάνει χρέη τηλεφωνητή για την επικοινωνία των ασθενών με τους οικείους τους, να υποδέχεται νέα περιστατικά είτε επρόκειτο για εισαγωγή είτε επρόκειτο για απλή εξέταση ασθενών διότι οι κλινικές που εφημέρευαν λειτουργούσαν κατά την απογευματινή και νυκτερινή βάρδια και ως εξωτερικά Ιατρεία. Επίσης να παρακολουθεί και να καταγράφει τα ζωτικά σημεία των ασθενών, να φροντίζει όσους είχαν παθολογικά προβλήματα, να φροντίζει κατάκοιτους ή ανήμπορους ασθενείς όταν υπήρχαν στην κλινική κλπ. και όλα τα παραπάνω χωρίς να ξεκουράζεται πραγματικά δουλεύοντας εξοντωτικά για τον ανθρώπινο οργανισμό ωράρια και μάλιστα χωρίς τα απαιτούμενα ρεπό για να καλύψει τις ανάγκες της βάρδιας.Ποτέ κανένας δεν ολιγώρησε δεν άφησε κανένα περιστατικό χωρίς φροντίδα  και γι αυτό δεν υπήρξε σοβαρό ατύχημα ως τώρα στο νοσοκομείο.Είχε όμως μια μικρή αδυναμία. Όσο και αν έτρεχε για να καλύψει τα πάντα δεν κατάφερε ποτέ κανένας μας να είναι πανταχού παρών και να βρίσκεται ταυτόχρονα σε δυο διαφορετικά μέρη όπως έπρεπε.Ότι και να έχει προσφέρει δεν εκτιμάτε ποτέ. Πάντα σου λένε ότι είσαι υποχρεωμένος.Είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε τα πάντα, χωρίς υποστήριξη, χωρίς τα απαραίτητα μέσα.
Το μόνο που έχω να πω με σιγουριά για το συμβάν είναι ότι ακόμα και πυροσβέστης να ήταν στη βάρδια δεν θα μπορούσε κα κάνει τίποτα περισσότερο από το νοσηλευτικό προσωπικό με τα μέσα που διέθετε η κλινική.
 Το νοσηλευτικό προσωπικό δεν φταίει για όλα. Ούτε για τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό, ούτε για την έλλειψη μέσων και υλικών. Ποτέ δεν έλαβε κανείς υπόψιν του, ούτε τις ανάγκες του, ούτε τη γνώμη του για την καλύτερη λειτουργία των κλινικών. Γι αυτά άλλοι αποφασίζουν. Άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με το χώρο και που αποφασίζουν με γνώμονα τα χρήματα και όχι με βάση τις ανθρώπινες ανάγκες.Το νοσηλευτικό προσωπικό είναι οι σκλάβοι κωπηλάτες μιας γαλέρας που αν και μειώνεται συνεχώς ο αριθμός τους, πρέπει να κωπηλατούν όλο και περισσότερο για να επιτυγχάνεται  η ίδια ή μεγαλύτερη ταχύτητα και που τελικά μαστιγώνεται για όλα τα στραβά που συμβαίνουν στη γαλέρα. Ακόμα και για την λάθος πορεία που χάραξε ο καπετάνιος.
Ας ελπίσουμε ότι για μια φορά δεν θα ψάξουν για αποδιοπομπαίους τράγους για να εξευμενίσουν το πλήθος. Ότι δεν θα θυσιαστούν αμνοί για να προστατευτούν οι λύκοι.
ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
                                                                                                       

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Λειτουργικότητα νοσοκομείου




Το νοσοκομείο μας έχει την ιδιαιτερότητα, τα Ε.Ι. να λειτουργούν μόνο το πρωί τις καθημερινές με αποτέλεσμα όσοι ασθενείς προσέρχονται για εξέταση  ή για εισαγωγή το απόγευμα, τη νύχτα και τα σαββατοκύριακα, να εξετάζονται στα τμήματα εισαγωγών που εφημερεύουν. Συνέπεια αυτού είναι να ταλαιπωρούνται οι ασθενείς και οι συνοδοί μέχρι να βρουν ποια κλινική εφημερεύει σε ένα αχανές κτήριο, ειδικά αυτοί που έρχονται πρώτη φορά. Μόνη τους ελπίδα είναι να υπάρχει τραυματιοφορέας στα Ε.Ι. και να μην έχει διακομιδή για να τους δώσει πληροφορίες. Στις κλινικές οι ήδη νοσηλευόμενοι πολλές φορές αναστατώνετε βλέποντας τους αστυνομικούς, που συνήθως συνοδεύουν τους νεοεισερχομένους ασθενείς, αλλά και συγγενείς που κάποιες φορές συνοδεύουν και τυχαίνει να παραμένουν για αρκετό χρονικό διάστημα μέχρι να ολοκληρωθεί η εξέταση σε ένα δύσκολο περιβάλλον. Οι εφημερεύοντες νοσηλευτές-τριες πρέπει να ανεβοκατεβαίνουν συνεχώς στο γραφείο κίνησης, ώστε να βρίσκουν φακέλους και να τους πηγαίνουν στην κλινική που εφημερεύει, ενώ το σωστό θα ήταν να λειτουργούσε και το απόγευμα το συγκεκριμένο γραφείο.
Η 24ωρη καθημερινή λειτουργία των Ε.Ι. θα διευκόλυνε πάρα πολύ τους ασθενείς και τους συνοδούς τους και  επιπλέον θα βοηθούσε σε μεγάλο βαθμό την εύρυθμη λειτουργία των τμημάτων εισαγωγών. Βέβαια σε μια εποχή που η μόνη σχεδόν  μέριμνα των διοικούντων είναι να καταργηθούν κλινικές, διαφαίνεται τουλάχιστον δύσκολο να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο!!!  



Γράφει ο Σταύρος Τσιαγγίρης

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

Η ΠΟΡΕΙΑ ... κ μετά αναρωτιόμαστε πως φτάσαμε εδώ ???!!!




Η πορεία ξεκίνησε σαν χείμαρρος, κινούμενη από παλμό , ωθούμενη από τα νέα μέτρα της κυβέρνησης.

Στην πρώτη γραμμή διέκρινα τον Μάκη, δεν ξέρω τι δουλειά κάνει, τόσα χρόνια συνδικαλιστή τον ξέρω.
Δίπλα του η ξαδέρφη μου η Μάρθα από τα 37 της συνταξιούχος, γιατί είχε κλείσει 15ετία στον Ευαγγελισμό με ανήλικο τέκνο.
Μαζί της η φίλη της η Στέλλα, που 30 χρόνια τώρα έπαιρνε σύνταξη σαν άγαμη θυγατέρα στρατηγού.

Παραδίπλα ο Στάθης, η εθελουσία από τον ΟΤΕ του είχε αποφέρει 120.000 ευρώ και τώρα αγωνιζόταν στο ψάρεμα.
Παραδίπλα ο Σωτήρης, ο Γρήγορης (40αρηδες) με το νόμο 3717/08 εθελουσία από την ΟΑ με 2,400 ευρώ το μήνα - το ποσό του εφ' άπαξ δεν μας το αποκάλυψε - μόλις είχαν γυρίσει από ουζερί στη Καισαριανή.

Μαζί και ο Κώστας 46 χρονών, αεροπόρος από τη ΣΤΥΑ, που έχει καταθέσει εδώ και ένα μήνα τα χαρτιά του για σύνταξη (είχε προλάβει να κατοχυρώσει σύνταξη γιατί τα χρόνια υπηρεσίας του ήταν "πολεμικά" και μετράνε διπλά λέει -έγινε κανένας πόλεμος και δεν το μάθαμε;-) και περιμένει εφάπαξ 120,000 ευρώ (μόνο) .
Δίπλα τους ο θειος μου o Βαγγέλης , δεξιός από σοι, που κατεβαίνει σε πορείες μόνο όταν ήταν το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση.

Και από κοντά τα δυο αδέλφια: ο Στέλιος, που του είχε βάλει το ΠΑΣΟΚ τα 2 παιδιά στο Δημόσιο, και ο Γρήγορης, που έπαιρνε τα έργα του Δήμου υπερτιμολογημένα λόγω Δημάρχου γνωστού - του έδινε τις βιταμίνες του μας έλεγε γελώντας-.

Πίσω, στην δεύτερη σειρά, ακλουθούσε ο Γιάννης, πατέρας: εδώ και κάτι μήνες έκανε χρήση του νέου νόμου περί αδείας και του πατέρα στο Δημόσιο, μαζί με την γυναίκα του την Μάρω, που με τρεις γέννες είχε να πατήσει στην δουλειά της 3 χρόνια.

Και από κοντά ο Μιχάλης. Εργολάβος με συνεργείο 27 ανασφαλίστους αλλοδαπούς και 3 έλληνες και ο Αγησίλαος που παίρνει εδώ και 20 χρόνια αναπηρική σύνταξη τυφλού αλλά οδηγεί ταξί και είναι έξαλλος με την απελευθέρωση του επαγγέλματος από τον Ραγκούση .

Στα δεξιά τους ο Λάκης: φοιτητής ετών 32, παρέα με τον Γιώργο, γιατρό, τον επονομαζόμενο και "ταχυδρόμο" από τα φακελάκια.
Μαζί τους και ο Θόδωρος, γιατρός του ΙΚΑ, που στο ιδιωτικό του ιατρείο δεν έκοβε ποτέ του αποδείξεις, με τον Κυριάκο Εφοριακό απόφοιτο Δημοτικού που παίρνει 3,200 ευρώ το μήνα και φοβάται ότι θα του κόψουν το. ΔΙΒΕΤ και κάθε 2 χρόνια αγόραζε και ένα διαμέρισμα.

Και φυσικά δεν θα έλειπε και ο Βασίλης, λιμενικός, πρώτος ταβλαδόρος στο τελωνείο.
Να και ο Μηνάς έμπορος που είχε ξεχάσει ποτέ έκοψε το τελευταίο του τιμολόγιο, μαζί με τον Ορέστη επιδοτούμενο χρόνια αγρότη, που δεν ήξερε πού ήταν τα κτήματα του.

Όλοι μαζί με άλλους τόσους σήκωσαν τα χέρια ψηλά και με σφιγμένες τις γροθιές βροντοφώναξαν,
"Κάτω τα χέρια από τα ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ !"

Ο Στέφανος, αδελφικός μου φίλος, άνεργος οικοδόμος με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια:
"-Ρε, Πάνο, εμείς εδώ τι κάνουμε;"



Επιμελήθηκε ο Αλέξανδρος Λίτος



Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Σχετικά με την κατάργηση του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Τρίπολης.



                                       ΠΡΟΣ: ΔΙΟΙΚΗΤΡΙΑ Γ.Π.Ν.Τ. Κ.ΣΙΟΥΡΟΥΝΗ
                                               ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΡΙΑ Κ.ΓΚΙΟΛΑ

ΘΕΜΑ: Σχετικά με την κατάργηση του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Τρίπολης.
Με αφορμή πληροφορίες ότι άμεσα πρόκειται να μεταφερθούν τα μαγειρεία και τα πλυντήρια του πρώην Ψ.Ν.Τ. -νυν Ψυχιατρικού Τομέα- στο Γ.Π.Ν.Τ. για λόγους οικονομίας πόρων και προσωπικού, αλλά και στα πλαίσια της κατάργησης του Ψυχιατρείου, σας ενημερώνουμε και ρωτάμε για τα ακόλουθα:
Στους χώρους του Ψυχιατρείου, το οποίο με το νόμο 4052/2012 καταργήθηκε στεγάζονται:
1)     Στο κεντρικό κτίριο 3 τμήματα δηλαδή 2 κλινικές κλειστές -τμήματα εισαγωγών- με 24 κρεβάτια έκαστο , που δέχονται κυρίως εισαγωγές με Εισαγγελική εντολή από όλη την Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και τα νησιά του Ιονίου προφανώς στα πλαίσια Τομέα και ένα τμήμα χρόνιων με 18 νοσηλευόμενους.
2)      Σε μικρή απόσταση από το κεντρικό κτίριο , σε δύο ξεχωριστά κτίρια στεγάζονται 2 ανοιχτά τμήματα εισαγωγών με δύναμη 26 και 28 κλίνες αντίστοιχα. Σύνολο λοιπόν στο καταργηθέν Ψυχιατρείο νοσηλεύονται 120 άνθρωποι. Οι εισαγωγές για το 2012 είναι 701 {έγγραφο κ.Τυροβολά}
Πριν μεταφερθούν λοιπόν τα μαγειρεία και τα πλυντήρια έχει γίνει μελέτη και σχεδιασμός; Υπάρχει αυτοκίνητο με τις απαιτούμενες προδιαγραφές ώστε να μεταφέρονται με ασφαλή και υγιεινό τρόπο 120 ή 240 μερίδες μαγειρεμένου φαγητού καθώς και συνοδευτικών {σαλάτας, τυριού, ψωμιού κ.τ.λ.} σε μεγάλη απόσταση και με όλες τις καιρικές συνθήκες; Πόσες διαδρομές θα γίνονται; Πόσοι υπάλληλοι και ποιών ειδικοτήτων θα απασχολούνται με τη φόρτωση, εκφόρτωση του φαγητού; Πού και από ποιόν θα γίνεται η παραλαβή και διανομή στα τμήματα; Σε ποιο χώρο θα συγκεντρώνονται τα άπλυτα σκεύη μεταφοράς και ποιος θα τα παραλαμβάνει; Πότε θα προετοιμάζονται και από ποιόν θα κόβονται σαλάτες, ψωμί, τυρί κ.τ.λ.; Το γάλα και το τσάι του πρωινού θα ζεσταίνονται κάπου και αν ναι πού και ποιος θα τα ετοιμάζει ή θα δίνονται κρύα στους νοσηλευόμενους βραδινό φαγητό θα μαγειρεύεται το απόγευμα ή από το πρωί;
Σχετικά με τα πλυντήρια που θα συγκεντρώνεται ο ακάθαρτος ιματισμός; Κάθε πότε και σε ποιόν θα παραδίδεται; Με ποιο όχημα θα μεταφέρεται προς και από τα πλυντήρια; Αυτό το όχημα πού αλλού θα χρησιμοποιείται; Κάθε πότε και από ποιόν θα μοιράζεται ο καθαρός ιματισμός στα τμήματα; Πόσοι και ποιών ειδικοτήτων υπάλληλοι θα απασχολούνται σε αυτή τη διαδικασία;
Στο παρελθόν {Οκτώβριος 2012} μεταφέρθηκαν οικονομικές υπηρεσίες, το γραφείο τροφής, το πρωτόκολλο και το φαρμακείο στο Γ.Π.Ν.Τ. με τα γνωστά προβλήματα που δημιουργήθηκαν και εξακολουθούν να υπάρχουν {παράδειγμα πρέπει τα μέλη των επιτροπών να πηγαινοέρχονται} αντί όλη η διαδικασία να γίνεται με ηλεκτρονική διασύνδεση.
Έχουν ορισθεί υπάλληλοι που θα εξυπηρετούν αλλά δεν έχουν ορισθεί αναπληρωτές τους. Παρακαλούμε όπως μας ενημερώσετε εάν υπάρχει οικονομικό όφελος από αυτή τη μεταφορά και αν ναι τι μεγέθους και τι αφορά; Είναι μεγαλύτερο από το να γινόταν ηλεκτρονική διασύνδεση; Επίσης αφού οι παραγγελίες για το Ψυχιατρείο γίνονται ξεχωριστά {υπάρχουν χωριστοί Κ.Α.Ε.} γιατί χρειάσθηκε να μεταφερθούν οι υπάλληλοι;
Σχετικά με το χτίσιμο και τη λειτουργία της κλινικής εισαγωγών που μας διαβεβαιώνατε ότι τον περασμένο Μάιο θα μεταφέρονταν τα λυόμενα και θα ξεκινούσε εργασίες ο εργολάβος ,εφόσον τα χρήματα υπήρχαν, γιατί δεν προχωράει; Υπάρχει κάποιο κώλυμα και αν ναι ποιο ακριβώς; Και αφού δεν πρόκειται να γίνει η κλινική και η τομεοποίηση δεν ισχύει,ακόμα, γιατί τόση βιασύνη να καταργηθεί το Ψυχιατρείο στα χαρτιά, γιατί στην πράξη μάλλον δε γίνεται; Μήπως πρέπει σοβαρά να ξαναδείτε το θέμα της κατάργησης, γιατί η καθημερινή πράξη αλλά και οι ολοένα αυξανόμενες ανάγκες της κοινωνίας επιτάσσουν όχι την κατάργηση αλλά την πλήρη λειτουργία και την ενίσχυση του Ψυχιατρείου της Τρίπολης. Οι συνθήκες επιτάσσουν να το στελεχώσετε πλήρως με προσωπικό όλων των ειδικοτήτων και κυρίως με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις τρέχουσες ανάγκες.
Τέλος το Κ.Ψ.Υ. πότε θα μεταφερθεί στο νέο κτίριο που έχει ενοικιασθεί; Πληρώνονται ενοίκια για άδειο κτίριο; Υπάρχει κάποιο κώλυμα; Τι συμβαίνει ακριβώς; 
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ Ψ.Ν.Τ.

H διάλυση του ψυχιατρικού νοσοκομείου Τρίπολης




Εδώ και πάρα πολλά χρόνια παρακολουθούμε το <<κλείσιμο του Ψ.Ν.Τ>>. Με δηλώσεις υπουργών, Τοπικών αρχόντων, διοικητών των τοπικών νοσοκομείων κλπ. Φθάσαμε μέχρι του σημείου να αναγγέλλει πέρυσι ο τότε υπουργός υγείας κος Λοβέρδος ότι στο ΨΝΤ υπάρχουν μόνο 12-13 χρόνιοι ασθενείς που μόλις μεταφερθούν και αυτοί σε ξενώνες και οικοτροφεία τότε θα κλείσει οριστικά . Όμως εμείς οι εργαζόμενοι βιώνουμε κάθε χρόνο τις εισαγωγές 800 περίπου ασθενών από όλη την περιφέρεια Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων νήσων και την παραμονή σε τμήμα χρονίων αρκετών ασθενών. Υπάρχουν σε πείσμα των δηλώσεων 2 κλινικές εισαγωγών κλειστής νοσηλείας, 2 κλινικές ανοικτές ενδιάμεσης νοσηλείας και 1 κλινική χρονίων ασθενών. Όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς ( Υπουργείο Υγείας, Περιφέρεια, Τοπικές διοικήσεις) γνωρίζουν πολύ καλά πως το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Τρίπολης δεν μπορεί να κλείσει διότι σε κανένα νοσοκομείο της περιφέρειας δεν έχει αναπτυχθεί ψυχιατρική κλινική επαρκής για να καλύψει τις ανάγκες σε επίπεδο νομού και να σταματήσει η διακομιδή ασθενών προς το Ψ.Ν.Τ. Επίσης σε τοπικό επίπεδο δεν έχουν δημιουργηθεί οι ψυχιατρικές κλινικές στο Παναρκαδικο νοσοκομείο. Ουσιαστικά δεν έχει τοποθετηθεί ούτε ένα τούβλο. Βλέπουμε όμως την διοίκηση με γρήγορους ρυθμούς( για να φαίνεται ότι προχωράει η συνένωση των νοσοκομείων) να μεταφέρει υπηρεσίες και υπαλλήλους στο Παναρκαδικο. Μέχρι τώρα η μεταφορά μόνο προβλήματα και ταλαιπωρία  έχει προσφέρει στο προσωπικό, τους ασθενείς και στους συγγενείς τους. Ένα παράδειγμα η μεταφορά του Φαρμακείου. Τώρα σχεδιάζεται η μεταφορά των μαγειρείων, των πλυντηρίων και άλλων υπηρεσιών, Έχει αναλογισθεί κανείς το πρόσθετο κόστος σε υπαλλήλους και


οχήματα που θα δημιουργήσει αυτή η μεταφορά; Με τι συνθήκες θα συλλέγεται ο ακάθαρτος ιματισμός, με ποιο όχημα θα μεταφέρεται στο Παναρκαδικό, πόσοι υπάλληλοι θα χρειάζονται; Με τη μεταφορά των μαγειρείων πως θα μεταφέρεται το φαγητό , με ποια οχήματα που σίγουρα θα πρέπει να προσφέρουν ασφαλή και υγιεινή  μεταφορά του φαγητού προς τον Ψυχιατρικό τομέα. Τα ευπαθή προϊόντα πως θα μεταφέρονται; Πόσοι υπάλληλοι και καύσιμα θα χρειάζονται; Πόσο θα στοιχίσουν τα παραπάνω; Η εμπειρία μας ως τώρα δείχνει πως όχι μόνο δεν υπάρχει σχεδιασμός αλλά και ότι μόνο προβλήματα δημιουργήθηκαν από τη συνένωση υπηρεσιών με μόνιμο χαμένο το Ψυχιατρικό νοσοκομείο. Τον τελευταίο καιρό επιδεινώθηκαν οι συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας για τους ασθενείς και το προσωπικό. Ελπίζουμε ( αν και δεν το πιστεύουμε) ότι όσοι σχεδιάζουν τις αλλαγές θα σκεφθούν ότι πίσω από τα χαρτιά και τους αριθμούς βρίσκονται άνθρωποι που στην περίπτωση των ψυχικά ασθενών είναι άτομα που δεν είναι σε θέση να φροντίσουν τον εαυτό τους. Όταν κατόπιν εισαγγελικής εντολής προσέρχονται στο ψυχιατρείο το προσωπικό αναλαμβάνει το καθήκον να φροντίσει για την ατομική τους υγιεινή , τη διατροφή τους, την λήψη της νοσηλείας τους κλπ. Όλα αυτά για να γίνουν πρέπει να υπάρχει υποστήριξη από τη διοίκηση σε υλικά , ιματισμό, φάρμακα.
Σε τελική ανάλυση έχει κανένα νόημα να λέμε ότι προχωράει η συνένωση των νοσοκομείων όταν στην πράξη χειροτερεύουν οι συνθήκες διαβίωσης των ασθενών και το έργο του νοσηλευτικού προσωπικού από την συνεχώς αυξανόμενη έλλειψη υλικών; Σε τι συνεισφέρει η διάλυση του Ψυχιατρείου; Να λέμε ότι έκλεισε το Ψυχιατρικό νοσοκομείο Τρίπολης όταν όχι μόνο υπάρχει αλλά συνεχίζει με αμείωτους ρυθμούς να εξυπηρετεί όλη την Περιφέρεια της 6ης ΔΥΠΕ;


Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Στατιστικά δεδομένα εισαγωγών για το έτος 2012.




Σας γνωρίζω ότι το 2012 είχαμε 701 εισαγωγές δηλαδή 100 λιγότερες από το 2011. Αποδίδω αυτή τη μείωση στην καθημερινή ενημέρωση των εισαγγελέων και του Ε.Κ.ΕΠ.Υ. με φαξ για τις διαθέσιμες κλίνες. Ορισμένοι εκ των εισαγγελέων με καλό πνεύμα συνεργασίας διακόμιζαν τα περιστατικά, όταν υπήρχε πληρότητα κρεβατιών σε εμάς, σε Ψυχιατρεία των Αθηνών και έτσι κατά την γνώμη μου υπάρχει αυτή η μείωση των εισαγωγών.
Κατά Νομούς λοιπόν έχουμε:

Νομός Μεσσηνίας
Αριθμός Εισαγωγών για το 2012 : 151 (παρά το άνοιγμα των 6 κλινών στο Γενικό Νοσοκομείο Καλαμάτας.) Το  2011 οι εισαγωγές  ήταν 170. Δηλαδή μια αμελητέα μείωση 19 εισαγωγών που σίγουρα δεν είναι λόγω των 6 κλινών που άνοιξαν εκεί.
Νομός Λακωνίας
Εκεί υπάρχει μόνο ένας Ψυχίατρος που έχει Εξωτερικά Ιατρεία.
Αριθμός Εισαγωγών για το 2012 : 76 (Το 2011 ήταν 93 και εδώ έχουμε μείωση κατά 15, χωρίς την ύπαρξη κλινών).
Νομός Ηλείας
Αριθμός Εισαγωγών για το 2012: 95
( Το 2011 είχαμε 101, δηλαδή 6 λιγότερες).
Στον Πύργο άνοιξε η κλινική με 6 κλίνες , φοβούμαστε ότι και εδώ θα έχουμε τα ίδια δεδομένα με την Μεσσηνία με το νέο χρόνο.
Νομός Αρκαδίας
Έδρα του Ψυχιατρείου μας.
Αριθμός Εισαγωγών για το 2012: 88
( Το 2011 είχαμε 101 δηλαδή μείωση κατά 23).
Νομός Αχαΐας
Αριθμός Εισαγωγών για το 2012: 45
( Το 2011 είχαμε 54, δηλαδή 9 λιγότερες).
Υπάρχει Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική στο Ρίο.
Νομός Αργολίδας
Αριθμός Εισαγωγών για το 2012:  58
( Το 2011 είχαμε 73, δηλαδή 15 λιγότερες).
Στην Αργολίδα δεν υπάρχει κρατικός Ψυχίατρος, απλώς έκανε Εξωτερικά Ιατρεία μία φορά κάθε δεκαπέντε μέρες η υπό παραίτηση ιατρός του Ψυχιατρικού Τομέα του Γ.Π.Ν.Τ. , κ. Γαμβρουλά Αικατερίνη, στο Νοσοκομείο του Άργους.

Νομός Αιτωλοακαρνανίας
Αριθμός Εισαγωγών για το 2012: 46
( Το 2011 είχαμε 44, δηλαδή αύξηση κατά 2).
Δεν υπάρχει κλινική. Έχει μόνο Ψυχίατρους με Εξωτερικά Ιατρεία στο Αγρίνιο και στο Μεσολόγγι. 
Νομός Κορινθίας
Αριθμός Εισαγωγών για το 2012: 81
( Το 2011 είχαμε 70, δηλαδή αύξηση κατά 11).
Στην Κορινθία υπάρχουν μόνο Εξωτερικά Ιατρεία. Όσον αφορά για κλινική, υπάρχει το κτίσμα, αναμένεται η στελέχωση.
Νομός Κεφαλληνίας
Αριθμός Εισαγωγών για το 2012: 2
( Το 2011 είχαμε 7, δηλαδή μείωση κατά 5).
Νομός Ζακύνθου
Αριθμός Εισαγωγών για το 2012: 11
( Το 2011 είχαμε 7, δηλαδή μείωση κατά 6).
Αλλοδαποί
Αριθμός Εισαγωγών για το 2012: 35
( Το 2011 είχαμε 42, δηλαδή μείωση κατά 7).


Συμπέρασμα:Μπορεί ο συνολικός αριθμός να μειώθηκε για τους λόγους που εξηγήσαμε, παραμένει όμως υψηλός ο αριθμός εισαγωγών από Μεσσηνία, Ηλεία και Αχαΐα, όπου λειτουργούν Ψυχιατρικές κλινικές.
Τονίζω ότι με 6 κλίνες δεν μπορούν η Ηλεία και η Μεσσηνία να απορροφήσουν τις εισαγωγές μας, ενώ η Αχαΐα έχει μεν ανεπτυγμένη κλινική αλλά δεν αρκούν προφανώς και οι κλίνες και οι δομές να απορροφήσουν όλες τις εισαγωγές τους.
Οι υπόλοιποι νομοί δεν έχουν κλινικές( Αιτωλ/νία, Λακωνία) ή έχουν κτίσματα αλλά χωρίς στελέχωση(Αργολίδα, Κορινθία)., άρα η συρρίκνωση των εισαγωγών στο Ψυχιατρείο μας και το άνοιγμα της κλινικής στο Γενικό Παναρκαδικό Νοσοκομείο , όταν κτισθεί, θα επαναλάβω ότι είναι δυσχερές και απραγματοποίητο, υπό τις παρούσες συνθήκες.  





Επιμελήθηκε ο Μάριος Τυροβολάς


Τα δώρα του νέου έτους

Πριν ακόμα να καταλάβουμε ότι πέρασαν οι εορταστικές μέρες τελείωσε ο μήνας Ιανουάριος. Έτσι γρήγορα επίσης ψηφίστηκε το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που φέρνει περισσότερους φόρους στα κεφάλια των μόνιμα χαμένων (μισθωτών και συνταξιούχων) σε αυτήν την χώρα, νέες περικοπές μισθών, και για μας το προσωπικό του πρώην Ψυχιατρικού νοσοκομείου Τρίπολης την διάλυση του με πρόσχημα την δήθεν ενοποίηση των τοπικών νοσοκομείων.Ο Φεβρουάριος επίσης είναι και ο μήνας που τελειώνει η θητεία του Σωματείου εργαζομένων και αρχίζουν οι διαδικασίες για την προκήρυξη των εκλογών για το σχηματισμό του νέου. Είναι καιρός να ανασκουμπωθούμε και να προσπαθήσουμε να ενώσουμε τις φωνές μας για να αντιπαλέψουμε τις διάφορες αλλαγές προς το χειρότερο που διαφαίνονται στον ορίζοντα.
 Της συντακτικής ομάδας.