Repo

Πέρασε και αυτό το καλοκαίρι! Υπήρξαν όμως συνάδελφοι που δούλευαν- σχεδόν- και τους τρεις μήνες του, με αποτέλεσμα, εκτός του ότι δεν ξεκουράστηκαν, «θυσιάστηκαν» για το τμήμα και το νοσοκομείο και «αναγκάστηκαν» να μαζέψουν ρεπό..! Τα οφειλόμενα ρεπό τείνουν να γίνουν η μάστιγα των εργαζόμενων..!

Οι περισσότεροι συνάδελφοι έχουν πάνω από 50 οφειλόμενα ρεπό και μάλιστα σε συζητήσεις που κάνω, πολλά παραπάνω π.χ. 88,90,75,69 κ.τ.λ. και βέβαια πλανιέται η ερώτηση και γεννάται η απορία, πότε θα δοθούν! Εδώ θα πρέπει να ξεκαθαριστεί κάτι σημαντικό, επειδή από διάφορους ακούγονται διάφορα... έχουμε εργαστεί σε ημέρες που είχαμε ρεπό κατ επανάληψη, πέρα από τις αργίες για να εξυπηρετηθεί το εκάστοτε τμήμα και κατά συνέπεια το ΨΝΤ. Tο νοσοκομείο και όσοι ευθύνονται για την κατανομή των οφειλόμενων ρεπό, πρέπει να μεριμνήσουν άμεσα ώστε αυτά να δοθούν. Όπως κάποτε τους εξυπηρετήσαμε, έτσι τώρα θα πρέπει να μας εξυπηρετήσουν. Ανέφερα πιο πριν ότι από κάποιους ακούγονται διάφορα και εννοώ με αυτό το εξής παράδοξο που αφορά εμάς των οξέων.

Σύμφωνα με πληροφορίες φαίνεται να ειπώθηκε το παρακάτω απίστευτο και όμως εξωπραγματικό: «κάθε μήνα παίρνετε ένα ρεπό λόγω κλειστού τμήματος, υπολογίζονται σε 12 ρεπό το χρόνο. Επομένως σε 5 χρόνια εργασίας έχουμε 12χ5=60 ρεπό, άρα, να τα 60 ρεπό που σας οφείλονται! Ναι ε; Όποιος νομίζει ότι είναι έτσι τα πράγματα τότε ας μας δίνει, όπως άλλωστε προβλέπεται, το 5θημερο εργασίας και τα 2 ρεπό μέσα στην εβδομάδα, δηλαδή 8 ρεπό το μήνα και όχι να δουλεύουν οι συνάδελφοι με κυκλικό ωράριο, ακόμα και ένα μήνα σερί!!

Επειδή κάτι τέτοιο ξέρουμε καλά ότι δεν συμφέρει όσους διαρρέουν αυτά που διαρρέουν τότε ας βρεθεί η φόρμουλα να δοθούν τα οφειλόμενα ρεπό των συνάδελφων και άμεσα, τρόποι υπάρχουν πολλοί!

Με λύπη μου θα σας υπενθυμίσω συνάδελφοι ότι κάποτε ένα πρόσωπο με πολύ σημαντική θέση ευθύνης, είχε προτείνει και ήταν έτοιμο να καταθέσει να κοπεί το ρεπό που δίνεται στα οξέων κάθε μήνα.

Δυστυχώς για εμάς προερχόταν από την οικογένεια της νοσηλευτικής και όχι από κάποιον άσχετο γραφειοκράτη!!!

Του Γιάννη Βαρούχα