Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Για τα μνημόνια......





Πριν μερικές μέρες πήρα στα χέρια μου το εκκαθαριστικό της εφορίας. Αμέσως διαπίστωσα πως σε σχέση με το περυσινό, το φορολογητέο ποσό ήταν μειωμένο κατά 2000€. Κοιτάζοντας τους φόρους αν συνυπολογίσουμε τις κρατήσεις υπέρ δημοσίου, υπέρ αλληλεγγύης κλπ είδα πως οι άμεσοι φόροι είναι πολύ αυξημένοι για τα λεφτά που παίρνουμε. Αν προσθέσουμε σε αυτά και το ποσό της εκκαθάρισης τότε  μας πιάνει απελπισία. Η ονομαστική μείωση του μισθού σε σχέση με την προ των μνημονίων εποχή ξεπερνάει το 30%. Αν αφαιρέσουμε από αυτά που μας έχουν αφήσει μέχρι στιγμής και όλους τους φόρους τότε η διαπίστωση είναι τραγική . Η μείωση ανέρχεται στο 50%. Μέσα σε 3 χρόνια  μειώθηκε ο μισθός μας στο μισό σχεδόν. Επίσης ο νέος τρόπος που υπολογίζονται οι υπερωρίες μας (που και αυτές δεν τις πληρωνόμαστε κανονικά) μείωσε ακόμα περισσότερο τις αμοιβές μας. Δηλαδή  έχουμε μείωση μισθών με ταυτόχρονη αύξηση των φόρων.
Να ήταν τουλάχιστον οι τελευταίες μειώσεις….
Αυτό αποκλείεται. Όλο ακούμε πως έχει αρχίσει να διαφαίνεται κάποια ανάκαμψη της οικονομίας και όλο επιβάλλονται καινούρια μέτρα στις πλάτες μας. Ήδη φέτος κόπηκαν 1000€ ακόμα από τα δώρα και το επίδομα αδείας. Να φτάσαμε άραγε μισθολογικά στον πάτο; Μάλλον όχι διότι έχουμε μπροστά μας νέες μειώσεις που θα φέρουν τα νέα μέτρα.
Όσο κάνουμε υπομονή τόσο οι πολιτικοί μας θα μας δουλεύουν ψιλό γαζί και θα μας φορτώνουν συνεχώς με νέα βάρη.
Δεν θάπρεπε να υπάρχει Έλληνας που να τους πιστεύει πραγματικά. Όμως για μικροσυμφέροντα υπάρχουν Έλληνες που τους ακολουθούν χωρίς να μπορούν να αντιληφθούν τι πρόκειται να ακολουθήσει. Μεγαλύτερη μείωση μισθών και συντάξεων μέχρι στο τέλος να γίνουν επίδομα, κλείσιμο όλων των επιχειρήσεων των Ελλήνων εκτός από τα πολυκαταστήματα, ξεπούλημα όλων των κοινωφελών επιχειρήσεων σε ξένους όπως έγινε με τον ΟΤΕ, λιμάνια, αεροδρόμια κλπ, ακόμα και πολλές δραστηριότητες που καλύπτει το δημόσιο θα δοθούν σε ιδιώτες. Και ο λαός να δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί χωρίς εργασιακά δικαιώματα όμηρος στα χέρια μεγαλοκαρχαριών. Τίποτα Ελληνικό δεν πρόκειται να αφήσουν οι σωτήρες μας. Έκαναν τα πάντα για να φθάσουν την οικονομία της Ελλάδας  εδώ που βρίσκεται. Τώρα θα μας σώσουν; Από τι; Από τους ίδιους;

Αφού αυτοί οι ίδιοι κυβερνάνε. Μήπως γιατί πονάνε για την Ελλάδα; Γιατί μόνοι τους χαρακτηρίζονται Έλληνες και Πατριώτες;
Ας ρίξουν μια ματιά στη γειτονική Τουρκία να δουν τι έκαναν οι πολιτικοί τους σε ανάλογη περίπτωση με το ΔΝΤ και μετά ας μιλήσουν για πατριωτισμό. Και για την Ιστορία την προηγούμενη εβδομάδα η Τουρκία ξεχρέωσε το ΔΝΤ και το ξαπόστειλε από τη χώρα τους. Αυτοί μάλιστα, χαρακτηρίζονται πατριώτες. Οι δικοί μας τι παράδειγμα έχουν να δώσουν;
Αλυσόδεσαν τη χώρα κάτω από το ζυγό του ΔΝΤ ελαφρά τη καρδία, καταπάτησαν τους νόμους του Συντάγματος και κάθε νόμος που νομοθετείται στρέφεται κατά των Ελλήνων πολιτών. Δεν άφησαν τίποτα αλώβητο.
Την ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας μας τη βαφτίζουν  σωτηρία.
Με ποια λέξη θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την κατάσταση σε μια χώρα που η ανεργία ανέρχεται στο 30%, που η ανεργία στους νέους είναι πάνω από 50%, που δεν της έχουν απομείνει βιομηχανία, βιοτεχνία και η αγροτική παραγωγή συρρικνώνεται;
Ακόμα και το παραμύθι ότι όλα τα μέτρα πάρθηκαν για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα των προϊόντων ξεθώριασε. Υπάρχει σήμερα κανένας που το πιστεύει; Η αύξηση του ΦΠΑ στο 23%, η αύξηση της τιμής του πετρελαίου, η αύξηση στα τιμολόγια της ΔΕΗ  συμπαρέσυραν τις τιμές των προϊόντων στα ύψη.  Μόνο στο να δυσκολέψουν την επιβίωση των Ελλήνων συνέτειναν τα μέτρα αυτά και  όχι στην εξυγίανση της οικονομίας.
Ένα πράγμα που δείχνει αυτή την πρόθεση είναι και η εξωφρενική φορολόγηση των εισοδημάτων μας. Μόνο διεστραμμένα μυαλά που ανήκουν σε άτομα που μισούν τους συνανθρώπους τους  μπορεί να σκέφτονται νόμους για να φορολογήσουν ανύπαρκτα εισοδήματα. Μέτρο που και αυτό συμβάλλει με τη σειρά του στην εξολόθρευση των Ελλήνων.
Σε βαναυσότητα κάθε νέο μέτρο συναγωνίζεται τη βία των Ες-Ες.
Μήπως τελικά αυτός είναι ο στόχος των μνημονίων;
Η εξαφάνιση του Ελληνικού πληθυσμού από την Ελλάδα;



Γράφει ο Χρήστος Παπακώστας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου